Mayıs ayında güzel bir havada iki hafta süren çalışmalar, şehrin aşağı ve merkezi kısmında direnç yöntemiyle yüzey araştırması yapılan alanın büyük ölçüde genişletilmesini sağlamıştır (Şekil 3). Böylece şehrin merkezi kısmının mekansal dokusunda önemli farklılıklar bulunduğu anlaşılmıştır. Fakat ılık ve güneşli hava, nispeten yüksek kısımların çabucak kurumasına neden olmuştur. Mayıs ayının ortasında ıslak kalan tek alan, üzerinde kalıntı bulunmadığı düşünülen, yerleşimin batı ve merkez kısımları arasındaki bataklıktı. Bir ay kadar sonra, tüm yerleşim alanı kuruyarak toprak çatlamaya başlamıştır. Kış ve bahar aylarındaki kar ve yağmur miktarına bağlı olarak çevre koşullarının yıldan yıla büyük farklılıklar gösterdiği izlenmektedir.

Direnç yöntemiyle yüzey araştırması yapılan alanın derenin iki ana kolu arasında kalan güneydoğu kısmında (şekil 5, sağ bölüm), içlerinde hücre benzeri oda dizilerinden oluşan çok sayıda bina yerleştirilmiş büyük yapı adaları bulunduğu gözlemlenmiştir. Depo olarak kullanıldığı düşünülen bu tür yapılara daha önceki çalışma dönemlerinde de rastlanılmıştır. Fakat 2003 yılında daha geniş bir bölgenin taranması, daha geç dönemlere ait, kalın eğri duvarları yer yer Demir Çağı yapı adalarının duvarları ile kesişen ve ağıl olarak kullanıldığı düşünülen diğer tanımlı alanların ayırdedilmesine olanak vermiştir.

Baharda bir çobanın kamp kurduğu şehrin merkezi kısmında (şekil 4) bulunan adalardan birinin, iki megaron da dahil farklı yapı türlerine ev sahipliği yaptığı anlaşılmıştır. 2000 yılında varlığı belirlenen bu özel yapılar, 2003 yılında kazılarak incelenmiştir.

Taranan alanın şekil 5’in sol tarafında görülen batı kısmında, nispeten daha düzensiz ve farklı büyüklüklerde yapı adaları ve duvarla çevrili alanlar bulunmaktadır. Adaların biçim ve oranları, kısmen alanın topografyasından kaynaklanmaktadır. Direnç yöntemiyle elde edilen görüntüler, her yapı adasında bir ya da daha çok sayıda iki odalı yapı ile farklı biçimlerde başka binalar bulunmasına rağmen, yüzey araştırması yürütülen alanın doğu kısmında izlenen uzun ve paralel hücre dizilerinin varolmadığını göstermiştir. şekil 5’in üst sol tarafında görülen batı bölümünün kuzeyinde ise, düzensiz bir biçimde biraraya sıkıştırılmış küçük ikiodalı yapıların bulunduğu anlaşılmıştır.